Hey Moi!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Trudy
12 December 2010 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Halong Bay
Stipt om 6.30 's morgens werden we opgehaald door een taxi, want als echte backpackers zijnde moeten we ons wel in stijl vervoeren naar onze volgende trip.
De chauffeur had het kennelijk erg warm want hij zette de airco op 17 graden. Gelukkig hadden wij al geleerd en hadden we een lange broek en trui aan getrokken.
Ongeveer 3,5uur later inclusief een tripje met een snelle veerboot waren we aangekomen in Cat ba. (Dit spreek je niet op z'n engels uit, maar echt op z'n nederlands Kat Bah)
Hier eventjes een drankje gedronken. Deze drankjes zijn niet aan te raden. Veel water door het drankje gemixt en te duur,het advies is mijden die hap. En toen werden we door one eigen prive gids Viet naar onze eigen prive boot gebracht. Want als echte backpackers moeten we wel aan een bepaalde standaard voldoen natuurlijk.
De boot was een hele oude jonk Vietnamese stijl. Voor een foto van onze boot kun je op deze link klikken: http://ecofriendlyvietnam.com/?f=Boat&p=45&l=1 , het bovenste bootje was van ons.
Met de boot hebben we rondgevaren in Halong bay, tussen de meer dan 2000 eilandjes. De meeste eilandjes zijn niet groter dan een gemideld voetbalveld met een berg er op en onbewoond. De uitzichten waren heel erg mooi. Er was wel veel bewolking waardoor er helaas geen strak blauuwe lucht was, maar het bleef toch heel erg mooi.
Het andere bijzondere aspect van Halong bay zijn de visboerderijen. Je moet je een soort hutje op het water voorstellen waarom heen ze in het water blijvende visvijvers hebben gemaakt dmv netten, hout en tonnen. De boeren kopen kleine levende visjes op de markt en doen die in hun vijvers. De kleine visjes groeien uit tot grote vissies en dan een keer per twee jaar worden ze verkocht aan chinezen die met een hele grote boot langs komen varen. Het leven van de boeren is heel rustig en daarom zijn de visboeren allemaal mannen (deze zijn namelijk gemiddeld nogal watluier dan de Vietnamese vrouwen), de vissies groeien, ze vissen een beetje relaxed en slapen een beetje. Ook kweken ze nog mosselen en dat is het wel zo'n beetje. In heel Halong Bay zijn er zo'n 500 visboerderijen en elk van die boerderijen heeft ook weer een hond die nooit aan land komt. De honden houden wel van blaffen, vooral 's nachts, tegen elkaar en het echoot tegen de eilanden :).
Tijdens onze Halong bay toer hebben we ook nog een stukje gekayakt, wat erg bijzonder was. Hier hebben we ons kayaktalent laten zien. We hebben onszelf namelijk volledig vastgezet in een stroomversnellinkje. We konden niet meer vooruit en achteruit. Een kayak maakt by the way een erg mooi schuurgeluid als deze over de rotsen knarst. Trudy vindt vanwege deze ervaring kayakken met zijn tweeen in een boot niet leuk, en daarvoor vond ze het ook als niet leuk. Er zit veel vegetatie op de eilandjes waardoor je niet heel veel dieren kunt zien. ( en waarschijnlijk zitten die er ook niet meer omdat de Vietnamezen alles eten wat beweegt) maar we hebben nog wel een paar groepen apen gezien.
Het eten op de boot was heel erg lekker! We kregen heerlijke rijstgerechten, noodles, kip en Arlo's eigen gevangen vissie (Rex Hunt!!! Yibbidy Yibiida folks!). Jammie jammie!!
Na 30u op de boot was het weer gedaan met de pret en zijn we weer naar het vaste land gebracht waar onze volgende gids Ba (BA onze kat, het plaatsje Cat Ba, een gids die Ba heet, het blijft ons achtervolgen) ons met de taxi stond op te wachten om een mooie dagtocht naar Ninh Binh te gaan maken.
Tam Coc
Na de vorige avond weer heerlijk te hebben gegeten in het Bamboo restaurant. ( jaja, geheel gemaakt van het spul dat in de naam staat :) ) mochten we deze ochtend uitslapen.
Om 7.30 stapten we op een vietsje en hebben we ongeveer 60 minuutjes gevietst.
Ninh Binh wordt veelal door toeristen bezocht vanwege grotten waar je je met een roeibootje kunt laten doorvaren. Soms moet je hele toeristische dingen doen waar andere hele hordes toeristen op af komen, maar soms loont het de moeite om even een klein stukje verder te kijken. Wij zijn dus naar een veel minder toeristische attractie gefietst hier zijn we in een bootje gestapt met achterin weer een vrouwelijke roeister die ons voor ongeveer 2uur heeft rondgevaren.
We zijn door ongeveer 11 grotten gevaren, waarvan de langsten rond de 600 meter waren en de kortste iets van 20 of 30 meter. De grotten waren heel bijzonder met gekke rotsformaties en hele mooie glinsterende stenen. Als je uit de grot kwam zag je de mooiste omgevingen. prachtige groene heuvels heerlijk rustig. Tot nu toe echt het hoogtepunt van de vakantie! Op dit moment zijn de Vietnamezen druk bezig om deze lokatie verder te ontwikkelen en overal resorts aan te leggen. Het duurt niet lang meer en deze staat ook in alle standaard reisboeken en trips die er zijn. Je moet er snel bij zijn, want het is echt de moeite.
Na de roeitocht en een lekkere lunch hebben we nog met een motorboot met weer een vrouwelijke kapitein een tocht over een rivier gemaakt die door een bergachtig gebied wat door een voormalig vissersdorp kwam.
Vroegers sliepen de gezinnen op kleine bootjes van ongeveer 3 meter lang met een hutje er op, de hele arme gezinnen doen dit nog steeds. Ze waren vroeger zelf supporting met het vissen. Nu hebben veel gezinnen een lening gekregen waarmee ze grotere boten hebben gebouwd. In die boten vervoeren ze grind waarmee cement wordt gemaakt. De bergen hier worden dus stukje bij beetje kleiner.
Aan het einde van de dag werden we weer terug gebracht naar Hanoi waar we de volgende morgen een vlucht om 6u 's morgens hadden naar Hue ( dit ligt wat meer in het centrum van Vietnam) op 9 december.
Hue
In Hue hadden we een heel mooi hotelletje gevonden vanwaar we weer op onze gebruikelijke manier de stad zouden gaan verkennen: te voet.
Hue is een oude vesting stad met nog een oud paleis van een keizer die tot ongeveer 1926. En een dikke muur om de stad heen.
De mensen in Hue zijn erg vriendelijk, groot verschil met het noorden van het land. Overal werden we begroet door de locals en als we weer eens op ons kaartje moesten kijken voor de weg kwamen er vaak mensen naar ons toe om te helpen. Ze wilden niet eens iets verkopen oid. Dat waren we toch niet gewend. In Hanoi werd je alleen begroet om vervolgens je over te halen tot het kopen van eten, massage, fruit, vlees, kippen, just buy something, maakt niet uit.
Ook hebben we ons in Hue voor het eerst zonder gids gewaagd op een Vietsje. Zoals alle Vietsjes in Vietnam hadden onze Vietsjes ook een mooi mandje voorop, verder waren het nogal rammelbakken, maar als Backpackers zijnde maakte ons dat niks uit :). We hebben gezien dat we beter kunnen Vietsen dan de Vietnamezen en we hebben het bewijs op film staan.
Na een dag en een nacht in Hue zijn we met een bus naar Hoi an gegaan. Om 8u Vietnamese tijd werden we opgehaald. ( in de praktijk is dit dus wat later, 8.45)
Om 11.00u Vietnamese tijd was de aankomst in Hoi an. (in de praktijk bleek dit 12.30) We hadden nog wel geluk dat we mee mochten. De bus kwam al uit Hanoi en leek al redelijk vol toen die aan kwam rijden. Wij zagen al snel dat er in het bagage ruim niet meer ruimte was voor meer tassen en de bus leek me ook niet voldoende lege plaatsen te hebben voor de 8 mensen die mee wilden. Dus maar zo snel mogelijk de bus in rennen met grote backpack, terwijl de andere mensen nog bij het baggageluik stonden te dralen.
En we hadden geluk, nog 1 lege plek en de beste gangpad plek. 4 andere mensen namen ook plaats in het gangpad, en twee kerels die al met een andere bus vanuit Hanoi waren gekomen moesten wachten op de middag bus. Omdat de vorige buschauffeur van een andere bus de air conditioning op -10 had staan hadden we ons voorbereid op koude weersomstandigheden in de bus. Dikke trui aan, spijkerbroek, wij zouden het niet koud krijgen!! En dat klopte ook wel, deze buschauffeur hield wel van 30graden en de airco is niet aangeweest. Lekker warm zo, ook met de grote backpack op schoot! Ikke (Arlo) had het nog warmer aangezien mijn gangpadplek op de motor van de bus gelokaliseerd was.
Ongeveer 4 uur later kwamen we aan in Hoi An. Waar we snel ons nieuwe hotelletje hebben opgezocht. (http://hoianhomestay-orchidgarden.com/ )
Voor zover het dit hele lange verhaal. Momenteel zijn we in Ho Chi Minh stad waar we 2 nachten zullen blijven. Daarna gaan we waarschijnlijk naar de Mekong Delta (overmorgen, 14 dec).
voor een paar foto's kunnen jullie klikken op deze link: http://picasaweb.google.com/tudiez/VietnamVakantie?authkey=Gv1sRgCIqTvd7i6qX2mgE#
Is het trouwens al wat minder glad geworden, en zijn er nog andere spannende dingen in de wereld gebeurd? We krijgen hier niet zoveel mee van het nieuws :)
Oja, misschien een beetje laat, maar mocht er iets zijn, we zijn vooral 's avonds bereikbaar op Trudy haar mobiel. Smsje of voicemail is dan het handigste.
Als laatste nog iets educatiefs, want zonder educatiefs is het geen echte post! We keren terug naar de titel want Hey moi staat er niet voor niets. Er is ons namelijk iets opgevallen in Vietnam. Iets moois. Er zit muziek in de Vietnamese taal. Vietnamezen roepen naar elkaar, dat is niet zo raar. Dat doen veel mensen in veel landen. Maar wat roepen ze als ze elkaars aandacht willen trekken? Em Oi! En dat spreek je uit als Hey Moi! Je gebruikt het in het restaurant, op het veld, je roept het naar kinderen en bejaarden. En het klinkt als muziek, het is ontroerend voor ons om te horen. Het Gronings wordt ook in Vietnam beheerst. De volgende keer weer veel meer educatiefs en mysteries!
Dikke knuffel!
Arlo en Trudy
Stipt om 6.30 's morgens werden we opgehaald door een taxi, want als echte backpackers zijnde moeten we ons wel in stijl vervoeren naar onze volgende trip.
De chauffeur had het kennelijk erg warm want hij zette de airco op 17 graden. Gelukkig hadden wij al geleerd en hadden we een lange broek en trui aan getrokken.
Ongeveer 3,5uur later inclusief een tripje met een snelle veerboot waren we aangekomen in Cat ba. (Dit spreek je niet op z'n engels uit, maar echt op z'n nederlands Kat Bah)
Hier eventjes een drankje gedronken. Deze drankjes zijn niet aan te raden. Veel water door het drankje gemixt en te duur,het advies is mijden die hap. En toen werden we door one eigen prive gids Viet naar onze eigen prive boot gebracht. Want als echte backpackers moeten we wel aan een bepaalde standaard voldoen natuurlijk.
De boot was een hele oude jonk Vietnamese stijl. Voor een foto van onze boot kun je op deze link klikken: http://ecofriendlyvietnam.com/?f=Boat&p=45&l=1 , het bovenste bootje was van ons.
Met de boot hebben we rondgevaren in Halong bay, tussen de meer dan 2000 eilandjes. De meeste eilandjes zijn niet groter dan een gemideld voetbalveld met een berg er op en onbewoond. De uitzichten waren heel erg mooi. Er was wel veel bewolking waardoor er helaas geen strak blauuwe lucht was, maar het bleef toch heel erg mooi.
Het andere bijzondere aspect van Halong bay zijn de visboerderijen. Je moet je een soort hutje op het water voorstellen waarom heen ze in het water blijvende visvijvers hebben gemaakt dmv netten, hout en tonnen. De boeren kopen kleine levende visjes op de markt en doen die in hun vijvers. De kleine visjes groeien uit tot grote vissies en dan een keer per twee jaar worden ze verkocht aan chinezen die met een hele grote boot langs komen varen. Het leven van de boeren is heel rustig en daarom zijn de visboeren allemaal mannen (deze zijn namelijk gemiddeld nogal watluier dan de Vietnamese vrouwen), de vissies groeien, ze vissen een beetje relaxed en slapen een beetje. Ook kweken ze nog mosselen en dat is het wel zo'n beetje. In heel Halong Bay zijn er zo'n 500 visboerderijen en elk van die boerderijen heeft ook weer een hond die nooit aan land komt. De honden houden wel van blaffen, vooral 's nachts, tegen elkaar en het echoot tegen de eilanden :).
Tijdens onze Halong bay toer hebben we ook nog een stukje gekayakt, wat erg bijzonder was. Hier hebben we ons kayaktalent laten zien. We hebben onszelf namelijk volledig vastgezet in een stroomversnellinkje. We konden niet meer vooruit en achteruit. Een kayak maakt by the way een erg mooi schuurgeluid als deze over de rotsen knarst. Trudy vindt vanwege deze ervaring kayakken met zijn tweeen in een boot niet leuk, en daarvoor vond ze het ook als niet leuk. Er zit veel vegetatie op de eilandjes waardoor je niet heel veel dieren kunt zien. ( en waarschijnlijk zitten die er ook niet meer omdat de Vietnamezen alles eten wat beweegt) maar we hebben nog wel een paar groepen apen gezien.
Het eten op de boot was heel erg lekker! We kregen heerlijke rijstgerechten, noodles, kip en Arlo's eigen gevangen vissie (Rex Hunt!!! Yibbidy Yibiida folks!). Jammie jammie!!
Na 30u op de boot was het weer gedaan met de pret en zijn we weer naar het vaste land gebracht waar onze volgende gids Ba (BA onze kat, het plaatsje Cat Ba, een gids die Ba heet, het blijft ons achtervolgen) ons met de taxi stond op te wachten om een mooie dagtocht naar Ninh Binh te gaan maken.
Tam Coc
Na de vorige avond weer heerlijk te hebben gegeten in het Bamboo restaurant. ( jaja, geheel gemaakt van het spul dat in de naam staat :) ) mochten we deze ochtend uitslapen.
Om 7.30 stapten we op een vietsje en hebben we ongeveer 60 minuutjes gevietst.
Ninh Binh wordt veelal door toeristen bezocht vanwege grotten waar je je met een roeibootje kunt laten doorvaren. Soms moet je hele toeristische dingen doen waar andere hele hordes toeristen op af komen, maar soms loont het de moeite om even een klein stukje verder te kijken. Wij zijn dus naar een veel minder toeristische attractie gefietst hier zijn we in een bootje gestapt met achterin weer een vrouwelijke roeister die ons voor ongeveer 2uur heeft rondgevaren.
We zijn door ongeveer 11 grotten gevaren, waarvan de langsten rond de 600 meter waren en de kortste iets van 20 of 30 meter. De grotten waren heel bijzonder met gekke rotsformaties en hele mooie glinsterende stenen. Als je uit de grot kwam zag je de mooiste omgevingen. prachtige groene heuvels heerlijk rustig. Tot nu toe echt het hoogtepunt van de vakantie! Op dit moment zijn de Vietnamezen druk bezig om deze lokatie verder te ontwikkelen en overal resorts aan te leggen. Het duurt niet lang meer en deze staat ook in alle standaard reisboeken en trips die er zijn. Je moet er snel bij zijn, want het is echt de moeite.
Na de roeitocht en een lekkere lunch hebben we nog met een motorboot met weer een vrouwelijke kapitein een tocht over een rivier gemaakt die door een bergachtig gebied wat door een voormalig vissersdorp kwam.
Vroegers sliepen de gezinnen op kleine bootjes van ongeveer 3 meter lang met een hutje er op, de hele arme gezinnen doen dit nog steeds. Ze waren vroeger zelf supporting met het vissen. Nu hebben veel gezinnen een lening gekregen waarmee ze grotere boten hebben gebouwd. In die boten vervoeren ze grind waarmee cement wordt gemaakt. De bergen hier worden dus stukje bij beetje kleiner.
Aan het einde van de dag werden we weer terug gebracht naar Hanoi waar we de volgende morgen een vlucht om 6u 's morgens hadden naar Hue ( dit ligt wat meer in het centrum van Vietnam) op 9 december.
Hue
In Hue hadden we een heel mooi hotelletje gevonden vanwaar we weer op onze gebruikelijke manier de stad zouden gaan verkennen: te voet.
Hue is een oude vesting stad met nog een oud paleis van een keizer die tot ongeveer 1926. En een dikke muur om de stad heen.
De mensen in Hue zijn erg vriendelijk, groot verschil met het noorden van het land. Overal werden we begroet door de locals en als we weer eens op ons kaartje moesten kijken voor de weg kwamen er vaak mensen naar ons toe om te helpen. Ze wilden niet eens iets verkopen oid. Dat waren we toch niet gewend. In Hanoi werd je alleen begroet om vervolgens je over te halen tot het kopen van eten, massage, fruit, vlees, kippen, just buy something, maakt niet uit.
Ook hebben we ons in Hue voor het eerst zonder gids gewaagd op een Vietsje. Zoals alle Vietsjes in Vietnam hadden onze Vietsjes ook een mooi mandje voorop, verder waren het nogal rammelbakken, maar als Backpackers zijnde maakte ons dat niks uit :). We hebben gezien dat we beter kunnen Vietsen dan de Vietnamezen en we hebben het bewijs op film staan.
Na een dag en een nacht in Hue zijn we met een bus naar Hoi an gegaan. Om 8u Vietnamese tijd werden we opgehaald. ( in de praktijk is dit dus wat later, 8.45)
Om 11.00u Vietnamese tijd was de aankomst in Hoi an. (in de praktijk bleek dit 12.30) We hadden nog wel geluk dat we mee mochten. De bus kwam al uit Hanoi en leek al redelijk vol toen die aan kwam rijden. Wij zagen al snel dat er in het bagage ruim niet meer ruimte was voor meer tassen en de bus leek me ook niet voldoende lege plaatsen te hebben voor de 8 mensen die mee wilden. Dus maar zo snel mogelijk de bus in rennen met grote backpack, terwijl de andere mensen nog bij het baggageluik stonden te dralen.
En we hadden geluk, nog 1 lege plek en de beste gangpad plek. 4 andere mensen namen ook plaats in het gangpad, en twee kerels die al met een andere bus vanuit Hanoi waren gekomen moesten wachten op de middag bus. Omdat de vorige buschauffeur van een andere bus de air conditioning op -10 had staan hadden we ons voorbereid op koude weersomstandigheden in de bus. Dikke trui aan, spijkerbroek, wij zouden het niet koud krijgen!! En dat klopte ook wel, deze buschauffeur hield wel van 30graden en de airco is niet aangeweest. Lekker warm zo, ook met de grote backpack op schoot! Ikke (Arlo) had het nog warmer aangezien mijn gangpadplek op de motor van de bus gelokaliseerd was.
Ongeveer 4 uur later kwamen we aan in Hoi An. Waar we snel ons nieuwe hotelletje hebben opgezocht. (http://hoianhomestay-orchidgarden.com/ )
Voor zover het dit hele lange verhaal. Momenteel zijn we in Ho Chi Minh stad waar we 2 nachten zullen blijven. Daarna gaan we waarschijnlijk naar de Mekong Delta (overmorgen, 14 dec).
voor een paar foto's kunnen jullie klikken op deze link: http://picasaweb.google.com/tudiez/VietnamVakantie?authkey=Gv1sRgCIqTvd7i6qX2mgE#
Is het trouwens al wat minder glad geworden, en zijn er nog andere spannende dingen in de wereld gebeurd? We krijgen hier niet zoveel mee van het nieuws :)
Oja, misschien een beetje laat, maar mocht er iets zijn, we zijn vooral 's avonds bereikbaar op Trudy haar mobiel. Smsje of voicemail is dan het handigste.
Als laatste nog iets educatiefs, want zonder educatiefs is het geen echte post! We keren terug naar de titel want Hey moi staat er niet voor niets. Er is ons namelijk iets opgevallen in Vietnam. Iets moois. Er zit muziek in de Vietnamese taal. Vietnamezen roepen naar elkaar, dat is niet zo raar. Dat doen veel mensen in veel landen. Maar wat roepen ze als ze elkaars aandacht willen trekken? Em Oi! En dat spreek je uit als Hey Moi! Je gebruikt het in het restaurant, op het veld, je roept het naar kinderen en bejaarden. En het klinkt als muziek, het is ontroerend voor ons om te horen. Het Gronings wordt ook in Vietnam beheerst. De volgende keer weer veel meer educatiefs en mysteries!
Dikke knuffel!
Arlo en Trudy
-
12 December 2010 - 17:08
Roelof:
Emoi! Wel lief dat jullie zo attent vragen of het nog glad is hier. Het antwoord is nee: het is weer lekker dooi en de Elfstedentocht lijkt verder weg dan ooit. Gemeen is dat Erben Wennemars dan wél mee mag doen, maar Erik H. en Henk A. niet.
Arlo, we zitten eigenlijk te wachten op nieuwe MP3-input van jouw kant. Heb je nog wat vrolijke Vietnamese rock in de aanbieding? -
12 December 2010 - 17:14
Dick:
Rory en ik maakten ons al enige zorgen over jullie reisschema want we zagen jullie nog steeds in Hanoi zitten. Maar valt dus allemaal mee alleen liepen de verslagen blijkbaar wat achter. Zat je in Hoi An in hotel net over de brug? Het gaat hier deze week weer vriezen en nee je mist niks hier. Veel plezier en groetjes van ons allemaal. -
12 December 2010 - 19:25
Rory:
Tip: loop 's-avonds over de verlaten markt in Hoi An (aan de rivier). Ik garandeer veel grote ratten!!!!
En Roelof, er komt geen Elfstedentocht! (en als die er komt, mogen H. en A. wel meedoen; het reglement is aangepast) -
12 December 2010 - 19:25
Rory:
Tip: loop 's-avonds over de verlaten markt in Hoi An (aan de rivier). Ik garandeer veel grote ratten!!!!
En Roelof, er komt geen Elfstedentocht! (en als die er komt, mogen H. en A. wel meedoen; het reglement is aangepast) -
12 December 2010 - 19:26
Rory:
????Mijn reactie staat er twee keer op. Hoe heb ik dat nou weer voor elkaar gekregen?????? -
13 December 2010 - 03:02
Trudy:
Aja, reisverslagen lopen toch nooit helemaal gelijk met de werkelijkheid? :)
Wel fijn dat Henk en Erik toch mee mogen doen met de 11 steden tocht.
Hier hebben ze ook prachtige kerstversieringen, toch een gek idee zo met 30 graden buiten. -
13 December 2010 - 15:22
Maartje:
Hee Trudy en Arlo! Ik vond toevallig de link op de Facebook pagina van Trudy :)
Wat cool dat jullie in Vietnam zijn! Jullie gaan dus ook nog door naar Cambodja zo te lezen, gaaf hoor! Een tip voor in Phnom Penh (of hoe je dat ook schrijft): huur voor de hele dag een tuk-tuk! Alles ligt daar heel veel uit elkaar en voor een dag huren is veel goedkoper! (En handig!)
Nou, heel veel plezier gewenst en ik ga jullie proberen te volgen!
Groetjes Maartje
(Ow! En bedankt voor de enorm vroege kerstkaart!) -
13 December 2010 - 15:23
Maartje:
Ow! Ik zie nu dat jullie over 9 dagen teruggaan... dan zullen jullie vanuit de Mekong Delta wel niet naar Cambodja gaan... jammer want dat is emoi! -
13 December 2010 - 17:36
Karin:
Eh Rory, grote ratten kijken? Heb je dat vorige stukje met die spinnen niet gelezen? Ze zijn nog niet getrouwd, hoor, dus Arlo moet nog wel een beetje z'n best doen, daarna kan 'ie Tru meeslepen spinnen & ratten kijken :) -
14 December 2010 - 21:55
Roelof:
Oh ja nog een nieuwsupdate: de eerste kamer is niet accoord met de verhoging van de belasting op concertkaartjes. Kunnen jullie toch nog cheap naar Lowlands. Joechei!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
