Nice jaaaaaaaaaaa
Door: AAT
Blijf op de hoogte en volg Trudy
20 September 2013 | Zuid-Afrika, Durban
Overigens is Arlo niet de enigste auteur ;)
Maandag 9 september
Jubileum dag, vandaag is het twee jaar geleden dat Arlo en Tru getrouwd zijn. Is dit nou papier, karton, zwavel, of salpeter dit jubileum? De discussie barst hierover los voordat Keeeeeptown achter ons wordt gelaten. De laatste keer het voortreffelijke ontbijt bij de Duiters van Tom's Guesthouse en we gaan op weg. Overigens duurt het even voordat je Keeeeeeptown volledig achter je laat, de Tafelberg blijft je nog kilometers lang aanstaren in het spiegeltje van de auto. Oh, vandaag wijn en spijs: Stellenbosch, een van de meest toeristische trekpleisters van het land. Hordes en hordes toeristen komen hier jaarlijks om zich laveloos te tanken bij de wijnproeverijen bij de verschillende wijnboerderijen. In deze pitoreske setting met een uitzicht waar u U tegen zegt is het mogelijk onder het genot van een hapje alle verschillende wijnen tot u te nemen. Helaas, zijn wij enigszins wijnbarbaren en is dit minder aan ons besteedt. Wel heeft Stellenbosch een oud historisch centrum komend uit de Nederlandse koloniale tijd, overigens, net zoals de rest van de provincie Westkaap.
Dankzij de de geweldige rijstijl van Arlo vinden we weer moeiteloos het dorpje .... (en misschien ook wel een beetje dankzij de tom-tom van Aaltje, waar we de kaart van Zuid-Afrika op gezet hebben). Prachtige oude Cape Dutch huisjes, allemaal witgekalkt zonder dat de welstandscommissie daar moeilijk over doet. We doen een soort tour door vier verschillende huizen, beginnen ver terug in de tijd en gaan dan per huisje dichter naar het nu. In elk huis staat een dame in kledij van toen die vertelt over het huis, de verschillende eigenaren, hoe er geleefd werd etc. Vooral het vierde en laatste vrouwtje had veel te vertellen. Volgens haar spookte het in haar huis. Een vaag familielid had het betreffende spook dan ook daadwerkelijk gezien. Of dit familielid, gezien de producten waarvoor Stellenbosch bekend is, in nuchtere of beschonken toestand was, is volgens ons voer voor discussie. De dame zelf beweerde dat er geen glas was genuttigd.
Ook de kerk was een leuke bezienswaardigheid, waar we ons Afrikaans konden oefenen. Grappig, schattig taaltje en de dames achter de bar die ons verwelkomden waren nog schattiger. Een handige tip voor iedereen die naar dorpjes in Zuid-Afrika gaat: parkeer de auto aan de Kerkstraat of Church Street, geheid dat je in het centrum bent. Tot nu toe hebben we een 100% score behaald via deze methode. Vanaf het centrum via een wijnboerderij vanwege de pittoreske ligging, uitzichten, fotomogelijkheden etc. Niet voor de wijn, hoewel het betreffende etablissement de wijn had geleverd voor Nelson Mandela bij zijn inauguratie als president. Wat dat over de kwaliteit van de wijn zegt is voor discussie vatbaar. Natuurlijk is het een belangrijk moment, maar na 27 jaar gevangenschap is het mogelijk dat Nelson elke wijn goed vond.
Na Stellenbosch moesten we nog een stukje hobbelen, door naar De Hoop (spreek uit als Hoep) national park. Deel over asfaltweg, maar ook nog 35 km hobbelen over een grindweg. Grintwegen zijn een mooi fenomeen in Zuid-Afrika. De doorgaande weg wordt gekenmerkt door regels, vooral betreffende snelheid. De Z-Afrikaanse politie schijnt overijverig te zijn met flitsen en daarom moet je je ook nog netjes houden aan de snelheid. Ook vanwege de grote hoeveelheden buffels, antilopen, koeien etc. die de weg op kunnen dwalen waardoor je bij een iets te harde aanvaring met deze diertjes test hoe ver je kreukelzone eigenlijk loopt. Grindwegen kennen geen borden met een maximumsnelheid langs de kant. Volgens ons en de gemiddelde Z-Afrikaan die met aanzienlijke snelheid over het grind voortrazen betekent dit: geen restricties. Je kunt maw sneller over de grindweg scheuren dan over de doorgaande weg. Let hierbij wel op de staat van de weg. Potkuilen kunnen ervoor zorgen dat je passagiers op de achterbank tegen het dak aan stuiteren. Let overigens ook op de staat van je auto. Bij sommige wagentjes moet je her gaspedaal niet te ver in drukken. Aangekomen in ons huisje wachtte ons nog een aangename verassing. Vanwege het jubileum was er een fruitmandje, fles wijn en reep chocola. Nice! Toch nog wijn. Nog snel, voor het donker worden de omgeving verkennen. Je kon hier zo opbotsen tegen allerlei soorten herten, zoals bontebok, eland, rhebok, parelhoen, zebra, struisvogels (herten???) en een berg soorten vogeltjes. Wat we ook allemaal gezien hebben. Vooral de bonte bok is een prachtig dier om te zien. Na het avondeten nog even naar buiten voor het spotten van mogelijk een bat-eared fox. Die helaas niet gezien, maar wel een hele grote uil.
Dinsdag 10 september
Arlo was al een jaar aan het stuiteren dat hij in The hoop prachtige "wandelende" duinen kon zien en toevallige bijkomstigheid, er waren daar ook walvissen. Dus na weer 40 minuutjes hobbelen en stuiteren over de grindweg, kwamen we aan bij de locatie van de duinen en walvissen: Koppie Alleen (oh, da namen van locaties in Zuid-afrika zijn briljant, getuige de volgende namen: Plankiesbaai, Loskop, Koppie Alleen. Zo zijn er duizenden). Koppie Alleen is de plek waar je over de duinen kunt struinen tot aan de zee en dan tegelijkertijd tientallen walvissen kunt zien.
Het ontbijt bij de Hoep zat, in tegenstelling tot onze overtuiging, wel al bij de reis in. Hierdoor kwamen we in aanraking met de beste crunchies ooit gefabriceerd (noot van de schrijver: crunchies zijn een mix van ontbijtgranen met gedroogd fruit en noten en soms nog met allerlei andere stuff. Crunchy kwaliteit kan per keer verschillen). Het recept verkregen we de volgende dag en we moeten zeggen er zit veel in zo'n bakkie muesli met crunchy stuff. Na de luch dachten we nog een tocht richting strand te doen maar deze weg leidde naar niks en kijkend naar het slinkende bezinepeil besloten we terug te gaan.
Wat kun je nog meer doen in De Hoop? Je kunt lopen, een fiets huren, met de ranger op pad om vogels te kijken, strandleven te identificeren ( en dan bedoelen we geen Duitsers in kuilen), sterren kijken, quad scheuren en kou kleumen. Het was immers de koudste dag van de winter die we in De Hoop doorbrachten en het was niet warm. Rondlopen opzoek naar vogels, otters en dassies is een mogelijkheid die we hebben verkend en het is de moeite waard. De kans dat je otters ziet is klein, minuscuul eigenlijk. Die kans is dan ook niet verzilverd. Avondeten kun je bij het restaurant, maar kan ook zelf. Zelfvoorzienend als we zijn en cheap ass knieperds die we bin' regelen we dat zelf. Excuus dat jullie even moesten wachten op het vervolg want ik moest net een sticker van een paprika krabben.
Woensdag 11 september
In de ochtend weer de minieme kans op otters zien gepakt, maar niet benut. Weer waren die beesten niet te vinden. Na de geweldige crunchies was het tijd om richting de kleine Karoo te gaan. De kleine Karoo kenmerkt zich als een droog gebied grenzend aan de grote Karoo (verrassing) in het centrum van Zuid-Afrika. De route 62 door de kleine Karoo is de tegenhanger van de overbekende Tuinroute maar wordt veel minder bezocht. Dit resulteert in kleine stadjes waar zonderlinge types en veel drankwinkels. Er is een verband tussen zonderlinge types en drankwinkels, wetenschappelijk onderzoek kan dat aantonen. De pas richting Montagu staat omschreven als schilderachtig waarna een vallei zich openbaart in kleurige perzikbloesems in september en oktober. We waren iets te vroeg in september want de bloesems zaten voornamelijk nog in de knop. Die perzikbloesems hebben we er bij gedacht. Montagu hebben we volledig gezien doordat we door een kloof gingen lopen en vanuit de kloof traditioneel getrouw de toeristische route door het dorp terug nemen, resulterend in een grote omweg. In de kloof liepen we ook nog verkeerd (hoe kun je in een kloof verkeerd lopen? Simpel, door aan de verkeerde kant van de rivier te komen waardoor je niet verder kunt), maar de verkeerde kant leverde wel het mooiste avontuur op. We moeten hier wel bij vermelden dat het "terecht komen aan de verkeerde kant van de rivier" geheel en alleen te wijten is aan de niet zo handige bewegwijzering. "Follow the yellow marks, you can't get lost" Maar kennelijk hadden ze, om toeristen te plaatsen, aan beide kanten van de rivier de yellow marks te stoppen.
Vanuit Montagu is het een half uur richting de overnachtingsplek voor de dag: Barrydale. Waarom Barrydale? Wat is daar te doen? Na onderzoek zijn we er achter: niets, je kunt er drank kopen en de zonsondergang zien. Wel geeft Barrydale je de kans te overnachten in een Guesthouse, Tradouw Guesthouse met een briljante praatgrage eigenaar (over zonderlinge figuren gesproken). Het hoogtepunt van Barrydale is dan ook de inrichting van het Guesthouse, waar allerlei memorabilia is gestald, een groot zwart-wit varken in de wei Priscilla the pig, queen of the Karoo én er loopt een lapjespoes die je constant kopjes geeft. De eigenaar is daarnaast nog een stereotype gezellige homo die elk woord op een zangerige manier gestalte geeft. Tel daar nog bij op dat aan de andere kant van de straat een tweegangen menu wordt klaargestoomd in het lokale restaurant voor 75 Rhand (6 Euro) waar je je vingers bij aflikt en Barrydale is niet eens zo'n slechte stop. Het laat zien waar de Karoo voor staat: stilte, rust, afzondering, landschappen en mensen met permanente zonnesteek.
Donderdag 12 september
Oh kleine Karoo, wat voor geheimen heb je verder nog voor ons? Bergpassen zijn er plenty, het huisvest met de Cango grotten een van de top 10 attracties van Zuid-Afrika en je vindt er de struisvogelhoofdstad van Zuid-Afrika: Oudtshoorn. Voor iedereen die een keer op de rug van een struisvogel wil rijden: hier kan het! De Cango grotten herbergen een behoorlijk groot grottenstelsel van 5.2 km lang. Een paar honderd meter is opengesteld voor normaal publiek, en dubbel zoveel voor de avontuurlijk ingestelde medemens. De Cango grotten bieden namelijk de mogelijkheid tot adventure caving. Dit houdt in claustrofobisch doen in een gangenstelsel onder de grond en jezelf als een te groot pakketstukje tussen twee schijven steen door wringen. Een keer is dat fout gegaan omdat een te dikke dame vond dat ze werd gediscrimeerd en deze tocht wel kon doen. Resultaat: 11 uur vastzitten tussen twee muren van een paar honderd meter dik. Voordeel was wel dat ze in die tijd geen Mars naar binnen kon werken. Zes kamers worden bezocht tijdens de standaardtour, waarbij de grootte van de kamers loopt van klein tot zeer groot (slaapkamer tot kantoorgebouw grootte).
De volgende stop is Oudtshoorn en ongelooflijk maar waar: komend vanuit de Cango grotten en gaand richting het zuiden kom je verbazingwekkend weinig struisvogels tegen. Als dit de struisvogelhoofdstad van Zuid-Afrika is, dan is het vanuit het gezichtspunt noord naar zuid karig gesteld met de struisvogel. We hebben dan ook niet op de rug van een struisvogel gereden (onderweg hebben we daar nog lang over nagehuild).
Vanuit Oudtshoorn is de kust nabij en vanaf George rijden we over de befaamde Tuinroute van Zuid-Afrika. Tuinen zie je echter niet op de weg zelf. Je moet van de weg af. Bekende plaatsen aan de Tuinroute zijn: Knysna (spreek uit Nijsnaaaaaaaa) en Plettenberg Baai. Knysna is toeristisch en met smaak gebouwd rondom een baai. Plettenberg Baai is industrieel en modern. Waar ga je dan slapen denk je? Juist in Nijsnaaaaaaaaa. Knysna is het summum van toerist spelen. Er zijn souvenirwinkels te over, uitzichten, een jachthaven voor bootjes, je kunt er walvissen, dolfijnen en allerlei andere waterbeestjes spotten en uitzichten bewonderen vanuit de Knysna Heads waar je een uitzicht over de baai hebt. Aangezien we geen boot hadden, hebben we de jachthaven niet gebruikt.
Omdat we vinden dat vandaag een uitstekende dag is om sea-food te eten hebben we onze kansen gewaagd bij 34 degrees. Catch of the day was yellowtail, en die was zeker wel te versmaden. Aaltje heeft voor het eerst oester gehad, niet rauw, wat dat is niet binnen te houden. Maar gegrild, met knoflookboter. Héérlijk!
Vrijdag 13 september
Gisteren waren we al op verkenningstocht geweest in een winkel, dus dat is het eerste doel van vandaag, De shops van Nijsnaaaaaaaaaaa. Het mooie van het Zuid-Afrikaanse systeem is, dat je als je alle bonnetjes bewaard, je de belastingen terug kunt krijgen als je op de luchthaven aankomt. (dit geldt niet voor eten, drinken, entree prijzen en benzine, en het is momenteel nog pure theorie, we zullen het op 2 october in de praktijk proberen te brengen.) Maar daardoor worden souvenirs ook weer 12 procent goedkoper.
na een flinke slag geslagen te hebben, alle zooi in de auto proppen en op weg naar Nature's Valley. Hier wacht nog weer een prachtig zelf catering chaletje op ons. Vrij basic, mensen die louis vuitton tasjes hebben, dior make-up dragen, en vooral van luxe houden, die moeten hier heel hard doorrijden. Mensen die van prachtige natuur, rust, vogeltjes en koude nachten houden, kunnen hier prima vertoeven. Na snel een broodje achter de kiezen te hebben gegooid staat de volgende activiteit alweer op het program: een über toeristische attractie: een voliere. Maar niet zomaar een voliere, het is, volgens henzelf, de grootste ter wereld. Terwijl ik en Aaltje rustig over alle paadjes wandelen en af en toe een vogeltje op de kiek zetten, zijn we Arlo kwijt geraakt. Hij is als een kip zonder kop achter een bepaald soort vogeltje aan het rennen. Dan schiet ie hier weer heen, en dan daar weer heen. En de vogel ook. Het is erg vermakelijk om te zien, en dat vinden de vogels ook (noot van Arlo: de betreffende vogel is een Nijsnaaaaaaa Turako, een Zuid-Afrikaanse vogel, die felgroen is, met een kuifje en wanneer hij/zij opvliegt zijn prachtige rode vleugels laat zien).
Ze hebben er ook vogeltjes die Hobbes gedrag vertonen. Eerst gaan ze bij je zitten, willen ze op je hand. Dan willen ze geaaid, dit maken ze kenbaar door hun koppie naar je toe te houden. En als je ze dan 1x geaaid heb, dan bijten ze.
Vanuit het verplichte Uebertoeristische nummer gingen we richting de Porcupine Ceramics shop waar we toevalligerwijs in Nijsnaaaaaaa net in hadden geinvesteerd. Het bleek niet alleen de shop te zijn, maar zelfs de fabriek en we kregen promt van de dame die er nog was een rondleiding betreffende het maakproces van onze reeds eerder gekochte souvenir beestjes en poppetjes. Het was in de fabriek wel verrekte koud. Het voorjaar in Z-Afrika kenmerkt zich door koude avonden.
Terug in het basic huis en het is tijd om ons geweldige maal in elkaar te zetten: struisvogelbiefstuk. Je kunt toch niet anders in Z-Afrika. En ook deze was goed te versmaden, ook omdat de kok (schouderklopje) een goed staaltje kookkunst liet zien.
Zaterdag 14 september
De grote volksverhuizing kan weer beginnen. Na al het spul weer in de auto te hebben getetrist, staat het volgende parkje op de nominatie om door ons bezocht te worden. Storms river mouth. Een wereldreis van 45 kilometer verder brengt ons naar dit deel van het Tsitsikamma NP. Waar Nature's valley zich laat kenmerken door rust, rust en rust, is Storm's River Mouth het tegenovergestelde. Hier gaat het om natuurgeweld. De huisjes zijn direct aan de kust gebouwd en geven uitzicht op de Indische Oceaan die op het land beukt. Ook in aantallen toeristen wordt dit deel veel vaker bezocht dan Nature's Valley. Nature's Valley geen toerbus, geen Japanners, geen Duits, geen Amerikaanse Oh my gods! In Storms River toerbussen met Duitsers, Japanners en Amerikanen, daarbij aangevuld met de self drivers uit deze landen. De toerbussers gaan enkel en alleen naar de hangbrug. Een half uur heen lopen, 10 minuten kijken en snel weer terug want de bus gaat verder. Naar onze mening is dit een gemiste kans. In plaats van linksaf te slaan naar de hangbrug (ja, het is indrukwekkend), moet je rechtsaf slaan naar de Waterval. Een kustpad leidt naar de waterval, alleen stop het kustpad halverwege en moet je vanaf dat moment regelmatig over rotsblokken klauteren en op sommige plekken door het water waden. Waar de dames als volleerde ballerina's over de rotsen dansen, was de heer in het gezelschap de minder elegante platvoetige en niet zo evenwichtige tegenknie. In andere woorden: Aaltje bleek een volleerde evenwichtskunstenaar, Trudy een hinde die over de steentjes sprong en Arlo de neushoorn op een stel gladde stenen.
De waterval hebben we gehaald en het was de bijna 4 uur loop waard, vanwege de uitzichten, de ervaring en het avontuur.
Het tweede wat de toerbussers missen is overnachten in Storm's River Mouth. Vanuit je huisje kijk je uit op de beukende golven en ook wanneer je 's avonds in je bed ligt kun je inslapen op het rustgevende gebeuk van de golven. Het is anders dan je zachte geruis op je tropische eiland, laten we dat in ieder geval zeggen. Liefhebbers van houten huisjes opgelet. De chalets zijn compleet opgetrokken van boomstammen. Vooral in je badkamertje kun je jezelf verliezen in het aloude stammetjes tellen. Mensen die niet van houten huisjes houden: het wordt een lange dag en nacht.
-
20 September 2013 - 16:52
Karin S:
Klinkt als een fantastische reis! Wat goed dat jullie zoveel zien en beleven. Geniet er nog van! Xxx -
20 September 2013 - 18:31
Anneke Beukema:
wat weer een geweldig verslag. zo te lezen weer heel
wat gezien.en beleefd. heel veel plezier. groetjes jo en anneke -
21 September 2013 - 09:33
Fenny:
Bedankt voor het uitvoerig verslag.
Ik heb er van genoten
Dus aaltje daar zijn ook pigs je weet wel wat ik bedoel.
Hier is alles o.k.
We hebben een fijne vakantie gehad maar wel veel regen.
Fijn dat jullie zo genieten .
Ik kijk alweer uit naar het volgend verslag .
Heel veel plezier en geniet ervan.
Groetjes
Fenny en jacob. -
21 September 2013 - 16:12
Kéa:
hallo vakantie genieters.
wat een verhalen en wat leuk om te lezen. zo genieten we mee.
alles hier oke.komen jullie wel uitgerust terug van vakantie?
veel plezier. Kéa. -
22 September 2013 - 20:01
Aurelia:
HALLO EVERYBODY``,WEER HELE GRAPPIGE VERHALEN! bijna professioneel zeg. Vanaf het zeer verre Uithuizen(bijna bij de noordpool)wensen wij jullie weer veel nieuwe avonturen toe(gaan jullie nog met bungiejumpen?) Kijk uit dan hoor. De buurvrouw moet heelhuids terug. Hartelijke groeten uit Uithuizen! -
22 September 2013 - 22:35
Janny:
hallo
prachtig wat een mooi verslag
dus lekkere oesters aaltje?
jullie dagen zijn goed gevuld lees ik
zo te lezen was dat een hele mooie vogeltje arlo
hoop nog meer van jullie te horen ,ben blij dat je me dit hebt doorgegeven aaltje
kijk uit naar het volgende verslag groetjes van ons janny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley