Beeeehhh ( en dan met streepjes)
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Trudy
05 November 2008 | Nieuw Zeeland, Fairlie
Beeeeh?
Ik moet toch iets doen aan m'n geheugen, wat heb ik ook alweer allemaal gedaan.
We waren in Queenstown, daar ging Arlo misschien, maar misschien ook niet paragliden. Het is het misschien ook niet geworden door het weer, niet omdat hij niet durfde ofzo hoor.
We zijn verder naar het zuiden gescheurd ( Voor jullie volledige informatie, hier de link wat voor campervan we rijden de jucy 2 cruizer http://www.jucy.co.nz/jucy/jucy-video.asp )
Zo rond 15u kwamen we aan in de Milford sound waar we een 2,5 uur durende vaartocht hebben gemaakt. De Milford sound is een Fjord. Oftewel een hele diepe inham van de zee met hele hoge kliffen waar je tussendoor vaart. Omdat het 's ochtends veel geregend had waren er heel veel watervallen, erg mooi.
De volgende dag zijn we naar Dunedin gereden, waar we door heen reden is het grote schapen gebied. Overal zijn ze voor je, achter je, links, rechts, boven, onder. En alles wat ze zeggen is beeeeeeeeeeh beeeeeeeeh beeeeeeeeh. De lammetjes zijn helaas al niet zo heel erg klein meer, maar gelukkig nog wel lief en wollig. En Arlo zegt dat er toch wel kleintjes tussen zaten.
Redelijk vroeg in Dunedin aangkomen waar we een supergroot ijsje hebben gehad, jammie jammie!!
Bij de camping konden we 's nachts het bos in om gloeiwormen te kijken, die blijven namelijk altijd cool. Lichtjes in het donker, tja...
Maar midden in het bos viel de zaklamp uit, echt het scenario voor een enge horror film. Voetje voor voetje weer terug naar de camping, echt donker in het bos. Gelukkig kwamen er geen enge Dunedin chainsaw mannen, of weerwolven of mannen in lange regenjassen tegen. Tijdens de tweede poging bleef de zaklamp gelukkig wel aan. Gloeiwormen geven echt eenheel mooi sprookjesachtig licht. ( Karin D, echt iets voor jou volgens mij!! :-))
Na een nachtje slapen was het tijd om Dunedin te verkennen. De grote chocolade fabriek mocht natuurlijk niet overgeslagen worden, dus gingen we op schoolreisje. We kregen allemaal een leeg zakje en tijdens de toer mocht je meehelpen met chocolaatjes uitdelen, wat beloond werd met extra chocola. ( De chruchie bar) Uiteraard eindigde de toer, zoals alle toers in de winkel, waar we ons hebben ingeouden en maar 6 reepjes chocola hebben gekocht. ( 1,5 kg tezamen :D)
Het oude treinstation zou op het station van Groningen lijken, en dat moest dus uitgezocht worden. Het was best mooi, maar kon zeker niet tippen aan Grunn station. Weinig stations kunnen dat natuurlijk. :-).
Dunedin heeft ook een schiereiland waar het gerucht over ging dat er een kasteel was en wat pinguings rondliepen. Dat kasteel is het enige kasteel in het zuidelijk halfrond. Het woord kasteel is iets overdreven Arlo prefereert te zeggen landhuis met kasteelachtige kenmerken.
Terwijl we op het strand slalommenden om de gevaarlijke zeeleeuwen zagen we de yellow eyed pinguin. De zeldzaamste soort pinguin van de heule wereld. Zo'n pinguin moet natuurlijk ook een coole Maori naam hebben namelijk de " Hoiho"
Ook hebben we nog de Chinese tuin bezocht, maar achteraf bleek die niet heel erg veel groter dan onze eigen tuin. ( Dus kan geskipped worden)
Tijd om te verkassen naar Oamaru. Onderweg nog naar wat grote bowling Ballen gekeken, grote ronde stenen op het strand. Elke steen die groter is dan een kiezel moeten we natuurlijk wel bezocht hebben.
Toen we in Oamaru aankwamen bleek dat ze een disneyland hadden gemaakt van de locale pinguin kolonie. Vanaf 20u mocht je dan op een tribune met 100 mensen zitten aan de haven en dan komen de beestjes voorbij marcheren drie kwartier later tegen een best wel hoge entreeprijs ( voor ons, niet voor de pinguins natuurlijk). Ons leek dit niet zo heel leuk dus hebben we eens gekeken naar de alternatieven. Volgens de lonely planet en andere boekjes moest er een wandelpad lopen van de pinguin kolonie naar iets anders. Het bedrijf van de tribune had het pad aan 1 kant dicht gemaakt met het excuus dat het gevaarlijk zou zijn.
Wij hebben de andere kant van het pad opgezocht, zag er totaal niet gevaarlijk uit, was mooi aangelegd, niets aan het handje, stonden ook geen bordjes dat we er niet op mochten, dus hebben we " stiekum" de pinguins van de andere kant gezien en ook nog een mooie kustwandeling gemaakt.
Nu zitten we in Fairlie op een farmstay. We mochten de lammetjes de fles geven en nog wat hertjes voeren en kleine wallabie met een little joey gekeken. ( baby wallabie) Little Joey zat helaas in de buidel.
Morgen rijden we door naar Christchurch via de toeristische route.
We hebben nog ongeveer 6 dagen hier en zullen nog iets noordelijker van Chirstchurch gaan, naar Hanmer springs, daar zijn thermale baden en uiteindelijk vertrekken we dan 11 november van Christchurch via Auckland naar Hong Kong. Ik denk dat we nog wel tijd hebben dan voor nog een update voor jullie.
Arlo vraagt of er iemand voor hem met een lampionnetje langs de huizen wil gaan en het snoep bewaren. Hij heeft nog nooit 11 november gemist en zit nu met trillende lipjes naast me met de gedachte dat hij het dit jaar wel moet missen. :'(
Kuzzies naar jullie!!
En nogmaals excuus voor Arlo's vorige langdradige verhaal. De mijne is een stuk korter en meer entertaining.
Oh, ps, hoe doen we het met het handballen jongens? Gaan we een beetje goed?
Ik moet toch iets doen aan m'n geheugen, wat heb ik ook alweer allemaal gedaan.
We waren in Queenstown, daar ging Arlo misschien, maar misschien ook niet paragliden. Het is het misschien ook niet geworden door het weer, niet omdat hij niet durfde ofzo hoor.
We zijn verder naar het zuiden gescheurd ( Voor jullie volledige informatie, hier de link wat voor campervan we rijden de jucy 2 cruizer http://www.jucy.co.nz/jucy/jucy-video.asp )
Zo rond 15u kwamen we aan in de Milford sound waar we een 2,5 uur durende vaartocht hebben gemaakt. De Milford sound is een Fjord. Oftewel een hele diepe inham van de zee met hele hoge kliffen waar je tussendoor vaart. Omdat het 's ochtends veel geregend had waren er heel veel watervallen, erg mooi.
De volgende dag zijn we naar Dunedin gereden, waar we door heen reden is het grote schapen gebied. Overal zijn ze voor je, achter je, links, rechts, boven, onder. En alles wat ze zeggen is beeeeeeeeeeh beeeeeeeeh beeeeeeeeh. De lammetjes zijn helaas al niet zo heel erg klein meer, maar gelukkig nog wel lief en wollig. En Arlo zegt dat er toch wel kleintjes tussen zaten.
Redelijk vroeg in Dunedin aangkomen waar we een supergroot ijsje hebben gehad, jammie jammie!!
Bij de camping konden we 's nachts het bos in om gloeiwormen te kijken, die blijven namelijk altijd cool. Lichtjes in het donker, tja...
Maar midden in het bos viel de zaklamp uit, echt het scenario voor een enge horror film. Voetje voor voetje weer terug naar de camping, echt donker in het bos. Gelukkig kwamen er geen enge Dunedin chainsaw mannen, of weerwolven of mannen in lange regenjassen tegen. Tijdens de tweede poging bleef de zaklamp gelukkig wel aan. Gloeiwormen geven echt eenheel mooi sprookjesachtig licht. ( Karin D, echt iets voor jou volgens mij!! :-))
Na een nachtje slapen was het tijd om Dunedin te verkennen. De grote chocolade fabriek mocht natuurlijk niet overgeslagen worden, dus gingen we op schoolreisje. We kregen allemaal een leeg zakje en tijdens de toer mocht je meehelpen met chocolaatjes uitdelen, wat beloond werd met extra chocola. ( De chruchie bar) Uiteraard eindigde de toer, zoals alle toers in de winkel, waar we ons hebben ingeouden en maar 6 reepjes chocola hebben gekocht. ( 1,5 kg tezamen :D)
Het oude treinstation zou op het station van Groningen lijken, en dat moest dus uitgezocht worden. Het was best mooi, maar kon zeker niet tippen aan Grunn station. Weinig stations kunnen dat natuurlijk. :-).
Dunedin heeft ook een schiereiland waar het gerucht over ging dat er een kasteel was en wat pinguings rondliepen. Dat kasteel is het enige kasteel in het zuidelijk halfrond. Het woord kasteel is iets overdreven Arlo prefereert te zeggen landhuis met kasteelachtige kenmerken.
Terwijl we op het strand slalommenden om de gevaarlijke zeeleeuwen zagen we de yellow eyed pinguin. De zeldzaamste soort pinguin van de heule wereld. Zo'n pinguin moet natuurlijk ook een coole Maori naam hebben namelijk de " Hoiho"
Ook hebben we nog de Chinese tuin bezocht, maar achteraf bleek die niet heel erg veel groter dan onze eigen tuin. ( Dus kan geskipped worden)
Tijd om te verkassen naar Oamaru. Onderweg nog naar wat grote bowling Ballen gekeken, grote ronde stenen op het strand. Elke steen die groter is dan een kiezel moeten we natuurlijk wel bezocht hebben.
Toen we in Oamaru aankwamen bleek dat ze een disneyland hadden gemaakt van de locale pinguin kolonie. Vanaf 20u mocht je dan op een tribune met 100 mensen zitten aan de haven en dan komen de beestjes voorbij marcheren drie kwartier later tegen een best wel hoge entreeprijs ( voor ons, niet voor de pinguins natuurlijk). Ons leek dit niet zo heel leuk dus hebben we eens gekeken naar de alternatieven. Volgens de lonely planet en andere boekjes moest er een wandelpad lopen van de pinguin kolonie naar iets anders. Het bedrijf van de tribune had het pad aan 1 kant dicht gemaakt met het excuus dat het gevaarlijk zou zijn.
Wij hebben de andere kant van het pad opgezocht, zag er totaal niet gevaarlijk uit, was mooi aangelegd, niets aan het handje, stonden ook geen bordjes dat we er niet op mochten, dus hebben we " stiekum" de pinguins van de andere kant gezien en ook nog een mooie kustwandeling gemaakt.
Nu zitten we in Fairlie op een farmstay. We mochten de lammetjes de fles geven en nog wat hertjes voeren en kleine wallabie met een little joey gekeken. ( baby wallabie) Little Joey zat helaas in de buidel.
Morgen rijden we door naar Christchurch via de toeristische route.
We hebben nog ongeveer 6 dagen hier en zullen nog iets noordelijker van Chirstchurch gaan, naar Hanmer springs, daar zijn thermale baden en uiteindelijk vertrekken we dan 11 november van Christchurch via Auckland naar Hong Kong. Ik denk dat we nog wel tijd hebben dan voor nog een update voor jullie.
Arlo vraagt of er iemand voor hem met een lampionnetje langs de huizen wil gaan en het snoep bewaren. Hij heeft nog nooit 11 november gemist en zit nu met trillende lipjes naast me met de gedachte dat hij het dit jaar wel moet missen. :'(
Kuzzies naar jullie!!
En nogmaals excuus voor Arlo's vorige langdradige verhaal. De mijne is een stuk korter en meer entertaining.
Oh, ps, hoe doen we het met het handballen jongens? Gaan we een beetje goed?
-
05 November 2008 - 09:15
Roelof:
Hey daar jullie zijn weer als vanouds op dreef! Laat je niet afzettuh!
Maar hoe gaat het met mijn kiwi voor op de televisie??? -
05 November 2008 - 11:45
Karin:
Wat klinkt het allemaal gaaf zeg, wat jullie beleven!
Het zal wel een gigadomper zijn als julli weer terug zijn, maar goed nog even niet aan denken!
Heel veel plezier het laatste weekje! -
05 November 2008 - 12:37
Christa:
Nog wat chocola voor mij bewaard? Stomme vraag zeker :-)
Geniet nog van die laatste week. -
09 November 2008 - 13:55
Roelof:
Arlo, ik bewaar wel een zure mandarijn voor je en een handvol platgestampte pepernoten. Helemaal het 11-november-gevoel.
Wanneer komen jullie ook maar weer precies aan op Schiphol? Ben het vergeten op te schrijven, maar intuitief zou ik zeggen donderdagochtend heeeel vroeg. -
10 November 2008 - 00:30
Trudy:
We komen op vrijdagochtend om 6.25u aan, dus als er nog mensen zijn die zich vervelen en tijd hebben......:D -
17 November 2008 - 04:52
Dick:
Zitten nu in Kaikoura het walviscentrum; morgen boottocht; kijken of de de grote sardientjes kunnen spotten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
